Jest to metoda diagnozowania i leczenia manualnego powstała w 1874 roku. Twórcą systemu leczenia osteopatycznego był amerykański lekarz dr Adrew Taylor Still. Załamany traumatycznymi doświadczeniami (epidemia zapalenia opon mózgowych zabrała mu żonę i trójkę dzieci) zwątpił w skuteczność ówczesnych metod leczenia . Rozpoczął badania nad biomechaniką i anatomią oraz określił zasady które stały się fundamentem nowego systemu medycznego. Zabiegi osteopatyczne mają na celu likwidację ogólnych dysfunkcji ruchomości w obrębie stawów i powięzi, narządów wewnętrznych, czy nerwów mających wpływ na pojawienie się choroby. Osteopatyczne podstawy leczenia oparte są na anatomii i fizjologii ludzkiego organizmu, jednym z założeń osteopatii jest to które mówi, że najlepszego lekarza każdy nosi w sobie i jest nim nasz własny układ odpornościowy. Zatem nasze ciało ma zdolność do samoleczenia i samoregulacji, a zadaniem osteopaty jest wspomóc ten proces.
Obecnie osteopatą może zostać wyłącznie lekarz lub fizjoterapeuta, który przejdzie szkolenia podyplomowe w ilości 1000 godzin (5 lat).
Osteopatia może być stosowana u osób w każdym wieku, dzieci, dorośli, osoby starsze. W zależności od wieku i stanu Pacjenta oraz zgłaszanego problemu terapeuta dostosowuje odpowiednie techniki leczenia.